Secco en Müller |
Volgende stop is bij Benz in Beckstein, in het mooie Taubertal. Niet heel lang geleden was het Taubertal het grootste Duitse aaneengesloten wijnbouwgebied met 10.000 ha. Daarvan is nu nog maar 1.000 ha over. Dit is ook duidelijk te zien. Een heleboel hellingen met druiven zijn verlaten en verwaarloosd.
Heerlijke wijnen bij Benz |
’s Avonds proberen we de wijnen. Met name de Silvaners en Burgunders zijn erg goed. Van de nieuwe Benz-lijn is de Blanc (Silvaner en Weissburgunder) de favoriet. De wijnen hebben duidelijk meer een Frankenwijn-karakter dan Baden. Ik eet met de hele familie in de proefruimte. Heerlijke lokale specialiteiten: Aardappelsalade en diverse soorten vlees. De laatste wijn van de avond is een juweeltje: Tauberschwarz, een lokale rode specialiteit. Ik overnacht in een klein hotel in Lauda.
Vrijdag 30 maart staat in het teken van Baden. Vanaf Beckstein is het een flink eind naar Müllheim. En de A5, Karlsruhe – Basel, is vol wegwerkzaamheden. Het doel is het huis Schindler. Bekend om zijn fantastische Gutedel, een lokale specialiteit die ook relatief veel in Zwitserland (onder de naam Chasselas) wordt gemaakt. Wolfgang Schindler is een aardige rustige man die de tijd neemt om over zijn wijnen te vertellen. De Gutedel-wijnen vind ik heerlijk. Mooi strak, ideaal voor bij asperges.
Madonna in de Wijnbergen |
Van Müllheim naar Gottenheim gereden. Gottenheim ligt in de Tuniberg, een gebied net even ten zuiden van de oude vulkaanpuist Kaiserstuhl. Het domein van de Burgunders. Ik bezoek het Weingut Hunn. Martina en ik hebben al eerder kennis gemaakt op de Riesling&Co 2011. De Burgunders van Hunn zijn heerlijk, met name de Chardonnay is voortreffelijk. Veel tropisch fruit, zuivere wijn. Zelfs het druivensap - een vak apart, geloof me - is heerlijk. Kijken of Nederland het met me eens is.
's Avonds heerlijk gegeten bij Zur Krone in Gottenheim. De echte Duitse keuken. Aan de tafel naast me wordt een kaartje gelegd. Met een biertje.
Zaterdag 31 maart is een volle dag. Maar liefst 4 wijnhuizen bezoeken. Ik twijfel: over de A5 (door Duitsland) richting noorden, of toch via Frankrijk. Ik kies voor de laatste. Dus via de mooie Elzas (E35) rij ik Duitsland binnen.
Bij Winterling: altijd feest! |
De Haas op de schroefdop |
Door naar Kallstadt. Net voor Bernd Philippi naar rechts in de richting van Freinsheim. Daar zit het wijnhuis Benderhof. Drie jaar geleden voor het laatst geweest. Het bedrijf wordt nu gerund door de jonge Martin Haass. Er waait een frisse nieuwe wind door het huis. En de wijnen zijn nog beter geworden! De Burgunders en vooral de Rieslings maken indruk. Ook de Scheurebe Trocken is verrukkelijk. We gaan de samenwerking met Martin voortzetten.
Roosvicee in Duitsland |
Laat in de avond eet ik met Christian en zijn vriendin bij Weedenhof in Jugenheim. Prima keuken met eerlijke gerechten. En met een voortreffelijke wijnkaart. Ik overnacht in een fijn appartement aan de rand van Essenheim.
De zondagochtend, 1 april, steek ik de Rijn en Main over naar Hochheim. Mijn favoriete Rieslings komen uit dit leuke plaatsje. Over het algemeen smaken de wijnen hier wat meer Fränkisch (droger/strakker) dan in het westelijke deel van de Rheingau. Baison blijft een van mijn favoriete wijnhuizen. Ik proef weer heerlijke Rieslings daar en een voortreffelijke Blanc de Noir. Export ziet de familie nog steeds niet echt zitten. Ze raken de wijnen gemakkelijk kwijt via de lokale verkoop.
Tobias in Hundertgulden |
En nu echt naar Amsterdam! De Nahe over naar Laubenheim en dan omhoog naar Dorsheim. Steffen Enk heeft een proefpakket voor me klaar gezet. Die gaat nog net in de auto. En dan op de cruise control de A61 af...